normalny

normalny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, normalnyni, normalnyniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odpowiadający normie, zgodny z normą, prawidłowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Normalny objaw. Normalne postępowanie, zjawisko. Normalny poziom cukru we krwi. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'najczęściej występujący, zwyczajny, typowy; niczym się niewyróżniający, stereotypowy, przeciętny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Normalny wygląd, strój. Normalna kolej rzeczy. Ktoś prowadzi normalne życie, lubi normalne obiady. Kłopoty normalnych ludzi. Normalny ojciec lubi pospać po obiedzie, pogadać z dziećmi, a ty tylko siedzisz w książkach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku: zdrowy psychicznie; rzadziej: niebędący kaleką': {{/stl_7}}{{stl_10}}Depresja nie pozostawiła śladu w jego psychice, jest całkiem normalny. Mimo swego kalectwa znalazł sobie miejsce wśród normalnych ludzi. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'stanowiący najbardziej typowy, charakterystyczny przykład czegoś, zwykle czegoś złego (używane dla emocjonalnego podkreślenia, że dane określenie w szczególny sposób dotyczy kogoś, czegoś) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z kogoś jest normalny drań, łobuz, wariat. To normalne szaleństwo tak jeździć samochodem. <łac.> {{/stl_10}}